یادداشتهای امروز من شماره یک

امروز در فضای مجازی با این یادداشت روبرو شدم:

مهاجری:
.خب عقیده ی خودت در این باره چیست؟ نظر تو درباره ی این اتفاق، این فرد،آن جریان، این جمله، آن گروه چیست؟ دقیقا چیست؟

در شبانه روز چندبار با این سوالات مواجه می شویم؟
.
در کنار اعضای خانواده یا فامیل هستی، ماجرای مرگ، طلاق، ازدواج، دعوا، دوستی مردم را تعریف می شود…
اینستاگرام را باز میکنی، پسری ک دختری را کتک زده، روحانی ای ک خلع لباس شده… و میلیاردها موضوع پراکنده که هر روز و هر ساعت دراین فضا ارائه می شود و باید موضعت را درباره اش مشخص کنی…
چون تو در یک جهان گفتمانی هولناک محبوس شده ای!
قضاوت جز جدانشدنی گفتمان های امروز است… که با نظردادن درباره ی کارهاو زندگی خصوصی و روزمره افراد سروکار داری و چه در موضوعات دیگر که شاید اصلا در زندگی حقیقی داشتن و نداشتن…
“ما خسته ایم، مثل قاضی بی حقوقی که باید هزاران پرونده را رسیدگی کند و حکم دهد، بی اسناد و بدون حضور متهم و… و فقط با حدسیات ذهنی اش…
که کابوس خطادر حکم و ظلم و… هم با آن همراه است..”

اما پاسخ من برای این یادداشت که مورد موافقت نویسنده قرار گرفت:

محمد بهرامی:
سلام، درواقع اینجاست که مجددا به این جمله بر میخوریم که: “اسلام هیچ چیزش بی حکمت نیست” همانگونه که برخی از احکام اسلام برای سلامت جسم است، بی شک مهمتر از آن برخی فرامین الهی برای سلامت روح است که به مراتب مهمتر از جسم است. مراتب فوق به اهمیت و کرار در قرآن و احادیث، مورد منع قرار گرفته است . شاید یکی از مهمترین دلایل آن [جدا از حق الناس بودن و دِین به گردن گرفتن] خستگی و شکستگی روح و جان است. یعنی دقیقا حالاتی که به دنبال تکثر و تکرر این اتفاقات نصیب ما میشود. فراموش نکنیم اساس اسلام و چهره واقعی اسلام [که متاسفانه وجوه دیگری از آن الان به رویت ما میرسد] #اخلاق است و دقیقا الان بیشترین مبتلابه جامعه همین مسائل اخلاقیست. #دروغ ،#تهمت ، #تجسس ، #ظن یا #بدگمانی ، #تمسخر و …. و حال #فضای_مجازی که در این وا نفسا مزید بر علت شده و تزاید شدید را به همراه داشته و در نهایت باز به این نتیجه میرسیم که کلید درمان همه آنها در ” قرآن و عترت” است و لاغیر.

سلامت و عاقبت بخیر باشید.